W swojej naiwności miałam nadzieję, że moda na “ideologię gender” minie wraz z nastaniem nowego roku, ale najwyraźniej media i Kościół dopiero się rozkręcają. Dzisiaj więc, jako absolwentka nauk społecznych, postaram się jak najprzystępniej wytłumaczyć czym jest gender i dlaczego Kościół przed nim przestrzega.
Muszę się przyznać do pewnych uproszczeń. Pisząc o Kościele Katolickim mam na myśli tylko wybranych duchownych w Polsce, którzy wypowiadali się w przestrzeni publicznej na temat gender, nie komplet duchownych z całego świata.
Co to jest gender?
Gender oznaczało w języku angielskim rodzaj gramatyczny. Od lat 50. XX wieku gender jest jednak rozumiane jako płeć kulturowa, czyli określenie w naukach społecznych oznaczające to, jak płeć jest postrzegana w kontekście kulturowym. Chodzi o role pełnione w społeczeństwie, przyporządkowywane zadania oraz przedmioty, kolory i każdy inny przejaw kultury.
Co to jest ideologia gender?
Ideologia gender to zbitka pojęciowa, która stała się popularna w drugiej połowie 2013 roku dzięki duchownym Kościoła Katolickiego. Gender nie jest ani ideologią, ani teorią, ani filozofią, więc wyrażenie jest niepoprawne.
Czy gender chce żeby chłopcy chodzili w sukienkach?
Nie, gender niczego nie chce. Jako gałąź nauki gender analizuje, nie wpływa (dlatego też nie jest ideologią). Osoby, które Kościół potępia za odmienne podejście do dzieci, rodziny i płci, najłatwiej będzie sklasyfikować jako feministów. Według nich zarówno dzieci, jak i dorośli powinni mieć prawo do ubierania się w co im się żywnie podoba bez zagrożenia bycia potępianymi przez otoczenie. Nie oznacza to zmuszania chłopców do noszenia sukienek, a dziewczynek do noszenia spodni, ale dania im takiej możliwości.
Dlaczego Kościół mówi o gender?
To, co Kościół rozumie przez gender stoi w opozycji do głoszonych przez większość duchownych w Polsce lekcji. Opinie osób o poglądach feministycznych nie kończą się na sposobie ubierania się dzieci, ale rzutują także na role kobiet i mężczyzn oraz wygląd małżeństwa. Kościół szerzy konserwatywne poglądy na ten temat, a odmienne zdanie przedstawia w negatywnym (i nieprawdziwym) świetle.
Prof. Magdalena Środa twierdzi, że ma to na celu odwrócenie uwagi od problemu pedofilii w Kościele, ale moim zdaniem przyczyna jest bardziej ogólna. W ciągu ostatnich lat nastąpiły znaczące przemiany społeczne w Polsce. Zmienia się model rodziny, poglądy na seksualność oraz sposoby życia. Stwarzając klarownego przeciwnika pod postacią gender, Kościół przedstawia siebie w roli opoki i odwołuje się do osób, które się w tych przemianach nie odnajdują oraz ostrzegają wiernych, którzy w ogóle tego zjawiska nie dostrzegli.
Dlaczego Kościół zainteresował się gender dopiero teraz?
Też mnie to zastanawia. Gender jako przedmiot dyskusji akademickiej zaistniało w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej w latach 50. XX wieku, a do Polski zawędrowało około dwóch dekad później. Nie jest to zatem pojęcie do końca nowe. Podejrzewam, że incydenty jak ten w przedszkolu w Rybniku zaczęły trafiać do księży i biskupów i postanowili zabrać w tej sprawie głos.
Czy edukacja genderowa dąży do seksualizacji dzieci?
Biorąc pod uwagę definicję seksualizacji (proces, w wyniku którego wartościowanie drugiej osoby oraz samego/samej siebie jest dokonywane z punktu widzenia atrakcyjności seksualnej), edukacja seksualna dąży do czegoś dokładnie odwrotnego. Poprzez uczenie o przejawach seksualności, rodzajach zachowań seksualnych itd., dzieci, młodzież i dorośli poznają własną wartość, stają się bardziej asertywni i bezpieczniejsi. Poprawnie przeprowadzona edukacja seksualna uczy tego, że seksualność jest tylko fragmentem tożsamości człowieka i nie sposób oceniać go przez jej pryzmat.
Mam nadzieję, że ten wpis trochę rozjaśnił fenomen Gender 2013/2014. Tematyka gender identity jest fascynująca i jestem wdzięczna Kościołowi za wprowadzenie jej do dyskursu publicznego. Szkoda jedynie, że zamiast rozjaśnić sprawę płci kulturowej, media ją jeszcze bardziej zamąciły.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz